Jaka jest historia sutanny kapłańskiej?

Sutanna kapłańska jest tradycyjnym strojem noszonym przez katolickich księży. Jej historia sięga daleko w przeszłość i ewoluowała na przestrzeni wieków. W poniższy artykule znajdziesz krótki przegląd historii sutanny kapłańskiej.

Skąd wzięła się tradycja noszenia sutanny?

Początki sutanny kapłańskiej sięgają wczesnego średniowiecza. W tym okresie nie było jednolitego stroju dla kapłanów, a ubiór duchownych był różnorodny i zależny od miejsca i kultury. Jednak stopniowo wykształciły się pewne elementy, które stały się charakterystyczne dla sutanny. Pod koniec XIII wieku rozwinęła się sutanna w formie znanej dzisiaj. Była to długa szata o rękawach i rozcięciu na przodzie, z kapturem lub bez. Wykonana zazwyczaj z jedwabiu lub lnu i noszona przez duchownych jako wyraz ich stanu kapłańskiego. W późniejszych wiekach, zwłaszcza w XVI i XVII wieku, sutanna kapłańska podlegała pewnym modyfikacjom. Często była bogato zdobiona koronkami, haftami i innymi ozdobami, co miało świadczyć o godności i wysokim statusie kapłana.

Jakie zmiany zaszły od XIX wieku aż do nowoczesności?

W XIX wieku, na skutek wprowadzonych reform Soboru Trydenckiego, sutanna kapłańska stała się bardziej skromna i jednolita. Usunięto niektóre ozdoby i ujednolicono kształt i wygląd sutanny. Standardowy model sutanny składał się z długiego płaszcza z rękawami, który był noszony na białej albie (biała szata zakrywająca całe ciało). W XX wieku niektóre zmiany w liturgii i modzie doprowadziły do mniejszej popularności sutanny. W niektórych przypadkach zastąpiono ją bardziej skromnymi lub praktycznymi strojami, takimi jak tuniki. Oferując sutanny kapłańskie w Rzeszowie, obecnie znamy ją jako czarną i długą szatę noszoną przede wszystkim podczas uroczystości liturgicznych, takich jak msze święte i inne oficjalne ceremonie kościelne.